Brazilie in Bissau
Om te voorkomen illegaal in Senegal rond te lopen; na drie maanden heb je een visum nodig voor langer verblijf en dat schijnt nogal een gedoe te zijn; werd het tijd om de grens over te reizen voor nieuwe stempels in mijn paspoort. Meteen een kans om een nieuwe plek te leren kennen en aldus ben ik gisteren weer terug in Senegal na twee en een halve week met Bouba naar Guinee Bissau te zijn geweest. Niet te verwarren met Guinee Conakry waar net de presidentsverkiezingen zijn geweest.
Guinee Bissau is extreem dichtbij de Casamance; vanaf Ziguinchor waren we binnen een half uurtje bij de grens in Sao Domingos. Bizar hoe je na het afleggen van zon kleine afstand opeens in een toch heel ander land bent; met een andere taal; cultuur; sfeer en landschap.
Guinee Bissau is een voormalige portugese kolonie en dat maakt het toch heel anders dan de francophone westafrikaanse landen waar ik ben geweest. Mensen spreken Kriolu; een verbastering van portugees gemengd met verschillende afrikaanse talen. Dacht ik dat ik met frans en spaans een heel eind zou komen; dat was makkelijker gezegd dan gedaan. In het noorden waren er veel mensen die Jola spreken; en volgens Bouba was dit een soort omgekeerd Jola; wel te verstaan en begrijpen maar net omgekeerd: het maakte het communiceren wel een stuk makkelijker; evenals dat er veel Senegalezen zijn en ook Bissau: ers die Wolof spreken; niet dat ik daar veel mee kan; want mijn wolof is nog steeds op het nivo: Hoe gaat het; en de familie; hoe heet je; ik heb pijn aan mijn hoofd; Redelijk beperkt dus voor een echt goed gesprek.
We zijn allereerst naar Varela gegaan; een dorpje aan de kust met een werkelijk prachtig strand; we hadden een tentje geleend en hebben daar basic gekampeerd: Wel waren we zo gelukkig een put te vinden met helder water zodat we ons konden wassen na te zijn gezandstraald door de hoge golven; en konden we heerlijk koffie zetten; hoewel heerlijk: ik ben de Nescafe wel een beetje zat en verlang naar een echt goede capuccino. Vis kopen was een dagelijkse excursie maar helaas was er meestal geen vis te vinden; en hebben we in plaats daarvan heerlijk italiaans gegeten bij het campement van een italiaanse eigenaar. Alle kinderen daar spraken italiaans; dus een gesprek werd een wat verwarrende mix van engels; frans; spaans; italiaans; jola en zelfbedacht Kriolu.
Vanuit Varela zijn we op een vrachtwagen gelift naar Bissau en konden we het landschap goed bewonderen; Bissau is heel groen en dat maakthet met defelrode aarde prachtig om te zien. In Bissau was de regentijdal echt goed begonnen en stondende stratenbij een goede bui vol met water. Bissau is duidelijk nog een heel stuk armer dan Senegal; en van verschillende mensen hoorden we dat de regering niets doet; behalvedoden; er zijn regelmatig nog ongeregeldheden in het land en staatsgrepen. In hoofdstadBissau is de armoede goed te zien; de weg is vol metkuilen; gaten; water blijft overal staan en mij maak je absoluut niet blij met een rat die s avonds netvoor je voeten springt.
Eris op heel veel plekken GEEN stromend water en ook elektriciteit is een probleem;inhotels is er vaak van 7 uurs avonds tot 7 uur s ochtends een generator die stroom opwekt en af en toe water. Er is niet veel toerisme en mensen zijn heel enthousiast als ze een blanke; in dit geval Branco; zien.
Bekendste attractie van Guinee Bissau zijn de Bijagos eilanden; en daar zijn we dan ook met eenzwaar verroeste boot naar toe gevaren; naar het meest toeristische eiland Bubaquegaat er op vrijdag een boot en die gaat zondagochtend alweer terug. De grootste mensenmassa is er dus alleen in het weekend. We zijn een ruime week gebleven. Het eiland is heel groen; het dorpje is redelijk druk; maar ga je wat verder weg; dan kom je alleen kleine dorpjes tegen. We hebben een dag fietsen gehuurd om naar Praia Bruce te fietsen; 18 km heen en terug; na maandenlang niet fietsen en in de tropische hitte was het best vermoeiend; maar geweldig om weer eens te fietsen en op deze manier mensen te ontmoeten. De beloning was het waard: een werkelijk fenomenaal mooi strand; wit zand; azuurblauw water; een grote boom waaronder schaduw en een prachtplek om te picknicken: en als enige gezelschap zeevogels; visjes; en een visser die soms langs komt. Sinds de oorlog is er bijna geen toerist op het eiland vertelde een van de eigenaren van een campement ons.
De bijogos zijn altijd door natuurlijke grens van het water afgescheiden geweest van de rest van het land en daardoor niet zo sterk beinvloed door de portugezen. In het stadje Bubaque zie je dat iedereen Kriolu spreekt en er extreem hip en sexy bijloopt; de vrouwen in Bissau hebben een beetje de Braziliaanse stijl van kleden. Toen we echter verder fietsten kwamen we veel mensen tegen die nog veel traditioneler leven en zelfs een aantal vrouwen nog in de traditionele ; rieten; rokjes; gemaakt van boomschors.
Het wereldkampioenschap ging ondertussen natuurlijk gewoon door; dus na bij de wedstrijd Brazilie= Ivoorkust al een idee te hebben gekregen van de liefde voor het Braziliaans elftal; bij elk doelpunt werd er uitgebreid gejoeld; gesprongen; gedanst en geschreeuwd; werd dit nog eens extra duidelijk bij de wedstrijd tegen Nederland. Omringd door fanatieke supporters van Brazilie; zo fanatiek alsof ze zelf Braziliaans zijn; hebben we de wedstrijd gekeken; en probeer maar eens over het geschreeuw en gepraat van Bissauers heen te komen; dat is namelijk hard. Volgens Bouba was van mijn fanatieke gezicht goed af te lezen dat ik een wel heel fanatiek meisje wel zou kunnen slaan toen ze nederland beledigde. Maar ondanks alle Brazilie gekte won mijn Nederland toch; en het meest bizarre vond ik nog dat de halve zaal met me meejuichte. Iedereen zenuwachtig voor zondag; ik wel en ik mis de oranje gekte hier. Wel gaf het me een heel trots gevoel om te zien hoe dinsdag heel Bissau opvallend veel oranje shirts te zien waren; toch een beetje oranjegevoel.
Nog een minuut dus een verplicht einde aan mijn verhaal. Al met al een interessante vakantie en ik heb nog nooit zoveel gedronken zien worden als in Bissau: iedereen drinkt; de hele dag; wijncultuur van portugal en cana van cashewnoten: Exportpordukt van Bissau en stereke alcohol:
Reacties
Reacties
fijn weer eens wat van je te vernemen. We missen je hier. Leuk dat je het zo leuk hebt maar af en toe een teken van leven is ook niet verkeerd :). Heb zelfs eens naar je nummer in dakar gebeld. Op wat voor mij onverstaanbaar gepruttel na geen gehoor. Telefoneren is niet mijn ding zoals je weet dus je begrijpt dat ik het toch echt te lang vond duren.
Heel veel plezier met bouba en de avonturen!
tot snel in geschrift dan wel in het echt. Whatever comes first! Blij dat je zo geniet.
oja vergeet ik het bijna;
hij heet lucas erik siddhartha (boek herman hesse) raedt van oldenbarnevelt en weegt 4.4 kilo en is geboren in het ziekenhuis afgelopen zondag.
De bevalling liep voor mij erg voorspoedig en voor eva was het afzien redelijk te doen :)
Het hele gedoe duurde 7 uur, maar het pers gedeelte een kleine 20 minuten.
Korte nachten, maar wel een mooie spruit.
Verder is mijn tuin echt bloeiend. niet belangrijk voor de wereld maar voor mij echt een klein bloemen wonder elke middag. Mijn schoonvader heeft wel aangegeven dat het een bejaardenhuis tuin niet mis staat, ikzelf vindt het meer belgisch ardennisch ala malmedy.
Kom je ooit nog terug of blijf je er maar wonen?
x
martijn
Jus, ik mis je hier, laat Senegal en kom terug ha ha. Ben blij dat je geniet en leuk met Bouba aan het roundtouren bent. prachtig beschreven en een genot om te lezen. Ik zie het helemaal voor me, hoe je daar tussen al die mensen hoopt dat Oranje de wedstrijd wint. Voetbal is een prachtig gegeven om mensen te binden. laat wat vaker van je horen en blijf genieten.
Liefs uit Holland waar het mooi weer is :).
zo ver en toch zo dichtbij
zo lijkt het als ik lees dat je het ook over as zondag en voetbal hebt.. leuk om weer iets van je te lezen
en het klinkt allemaal even prachtig, exotisch en avontuurlijk
hoop dat je het goed samen met bouba hebt
hele dikke knuffel
en als ik zondag juich weet ik dat jij dat daar ook doet
Ha die Justine,
wat klinkt dat geweldig zeg! en je houdt het ook zo lang vol!! geniet ervan!
groeten
renee
Leuk om van jullie te horen en ik begin iedereen zo langzamerhand ook te missen; eindelijk weer eens bijkletsen in het nederlands. Raedt; wat super/ gefeliciteerd aan jou en Eva; heb je al fotos ergens te zien.
Sorry dat ik niet meer persoonlijk antwoord; ben heel blij met jullie mails en verhalen; ben maar weinig in internetcafe en kom er niet aan toe. Morgenochtend vroeg ga ik weer op naar Carabane en dus voorlopig weer alleen telefonisch bereikbaar; in zoverre ik bereikbaar ben. Ga ik ook zien hoe de tuin daar erbij staat; wekenlang dagelijks het groeien van onze groentetuin gevolgd; hoop dat ze de vakantie overleefd hebben; zandgrond is niet ideaal.
X
hey Justine,
Nu je daar toch al zo lang bent, lijkt het plan voor een moestuin ergens in Afrikaanse zandgrond knap bedacht! Ik ben benieuwd wat er ontstaan is en wat niet (moest je nog eens in de buurt van het internet geraken...) Hoe is het met je gezondheid? Heb je nog last van de malaria in je lijf of lijkt die er stilletjesaan of ineens uit te zijn gegaan?
Na die uitstap naar die voormalige Portugese kolonie, zal je wel een vertrouwd gevoel hebben gekregen toen je terugkeerde naar de meer bekende plek(ken) in Senegal. Weet je nog een zelfbedacht Kriola-woord?
Heb hier in de vakantieperiode een boek van mijn vriend aangeboden gekregen als vakantieliteratuur: heel bijzonder boek: het verhaal en de filosofische beschouwingen van een van de lost Boys (Valentino Achak Deng) uit Soedanoorlogsgebied. Het boek is geschreven door Dave Eggers en heet Wat is De Wat (zoiets). Ik moest eraan denken, nu ik je lees en bedenk dat je al heel wat hebt meegemaakt en hebt afgereisd. Je beschrijft het en het lijkt alsof je er allemaal al erg gewend aan bent geraakt, aan dingen die voor ons haast ondenkbaar zijn: elektriciteits en watergebrek, ratten, gebied waar het politiek rommelt en vrij onveilig kan zijn, etc. .... hoop je weer te lezen, het ga je goed! Veel liefs, Liesbet
ha lieve jus
even een kus
x
Hi Justine,
Wanneer komt ze nou 's weer????? vroegen we (Ilse, Antina, Amara en nog een Afrikaanse jongen die ook op je afscheidsfeestje was) ons af tijdens een workshop in Amsterdam. Dus ik dacht ff tjekke op je blog....
Ik hoop dat je het gewoon nog veel te veel naar je zin hebt en vooral geen tijd wilt verdoen in die saaie internet-cafe's!!
Beter!!
X Ilse
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}