Schreef ik onlangs nog hoe ik in Kaolack met veertig graden koorts aankwam; eerder had ik in Mali ook al een aantal dagen het meer dan warm en auw dat hoofd... Maar nee; iedereen zei dat is de hitte en malaria is nu niet het moment. Bij deze toubab dus wel. Was de laatste weken wel heel moe; maar eigenlijk voelde ik me verder op wat hoofdpijn en soms duizelig na, wel goed. En op Carabane is het heerlijk koel, s avonds een koude wind en een trui nodig en overdag soms lekker afkoelen in de wind of de zee. Wat was het fijn na de hitte van het festival in Ziguinchor weer lekker op het eiland te zijn.

Het festival wat groots werd aangekondigd met zoals gezegdYOUSSOU en vele anderen, bleek helemaal gratis te zijn en wat bleek Ziguinchor opeens veel inwoners te hebben, nooit geweten want het is er normaal zo rustig in het centrum. Nou dan moet je eens zeggen dat Youssou komt, nergens een programma neerleggen; niemand vertellen op welke avondhij komt en dehaven openen alsfestivalterrein; zal je zien dat erop zaterdagavond opeens DUIZENDEN jongeren; kinderen en ouderen op straat lopen; op en top gekleeden die willen natuurlijk allemaal naar binnen door dat ene hek, wat niet past en het terrein wordt ook niet automatisch groter en zet daar dan een aantal militairen voor om dat allemaal in goede banen te leiden. Dat was een beetje het bijeffect van een festival voor de eerste keer georganiseerd, wellicht met goede bedoelingen maar toch niet helemaal goed doordacht.

Astrid en Issiage kwamen ook gezellig en goede kans om afscheid te nemen want de eerste is inmiddels weer naar Nederland gevlogen. Vele uren wachten is al normaal dus daar doen webij een festival niet moeilijk over. De eerste avond waren de artiesten echter niet zo groots en geweldig als gehoopt.Zaterdagmiddag een heus carnaval met vele groepen uit de Casamance; wat wel erg opvallend was: het vertoon vanpositie enrijkodom met de vele hummers en dure autos die voor kwamen rijden op de rotonde waar wijmet velen al uren stondente wachtenomdat het toch om 4 uur zou beginnen; nu de burgemeester; ministers etc. er eenmaal waren en op de privetribune zaten kon het dan beginnen. Vooral zij konden de groepen ook zien,maarwij enduizenden anderen eigenlijk vrijwel niet door hoe het opgesteld was. Toener eenmaal wat ruimte was om zich richting het podium en groepen te begeven deed iedereen dat dan ook enthousiast. Reactie is wat heftiger dan in Nederland; de vele militairen die al dagen rondliepen, de rebellen zijn nog steeds in Casamance en festival was zwaarbewaakt wat dat betreft, sloegen iedereen doodleuk weg.

S avonds werd dit nog even herhaald. Wat laat ging ik samen met Bouba naar het haventerreinmet heel veel zinom Youssou te zien: de vorige avond hadden we immers uren gewacht: het was werkelijk waar zwart van de mensen in heel Ziguinchor; en hoe in godsnaam zou iemand nog naarbinnen kunnen..... Niet dus. Eerst maar even eten en dan proberen zonder werkelijk het idee tehebben dat het ook maar enige zin had.Toen we naar de poort liepen werden we opeens door een mensenmassa meegesleurd die naar de opengaande poort renden, mijn benen volgden in de lucht en boem daar stond ik met mijn buik tegen het dranghek aangedrukt. Niet helemaal relaxt want de vorige avond werd er zo geduwd uit enthousiasme op het terrein dat ik moest denken aan demensen in Timboektoe die waren overleden toen we daar waren omdat ze om de moskee liepen voor Maloud, islamitisch feest; en er teveel mensen waren in een klein straatje. En die militairen zagen er ook niet allemaal zo vriendelijk uit. Een opende het hek voor me en zei dat ik naar binnen moest gaan, Nee Bouba niet, wilde mij helpen. Dat is dan het verschil als je toubab bent. Maar na wat discussie mocht Bouba toch ook naar binnen, schrok me wild toen een militair dreigend aan kwam lopen met zijn stok klaar om te slaan; dacht even dat hij dacht dat we stiekem naar binnen ging, maar was niet voor ons bedoeld. Leuk Burgemeester zon festival voor de Bevolking....

Maar YOUSSOU die kwam maar niet. Wel aan het eind van de avond, nacht Salif Keita een grote naam uit Mali. Toch teleurgesteld ging het verhaal dat Youssou in Cap Skiring de volgende dag zou spelen, in de Club Med voor 50.000 CFA, meer dan 75 euro watvoor de gemiddelde Senegalees echt een godvergeten bedrag is, en Club Med is toch vooral een luxe paleis voor rijke toeristen. Minpuntje voor Youssou N Douren of de organisatie van het festival, want hij stond toch echt groot met zijn foto op de poster voor ZIguinchor Fest. Volgende dag hoorden we dat Youssou die dag niethad gespeeld; de volgende wel: de auto van de premier ministre was onderweg aangevallen door rebellen........ Helaas geen krant gezien dus blijft een via via versie van het verhaal.

Al met al een interessant gebeuren om mee te maken en het maakte me af en toe goed kwaad hoe makkelijk er geweld wordt ingezet en het verschil te zien tussen de mensen met en zonder geld, hoe dit wordt tentoongesteld.

Goed, mijn verhaal heet momenten met malaria; dus ik probeer terug te komen tot the point. Soms wat lastig haha; helemaal nu mijn hoofd niet al te geconcentreerd is. Na de koorts in Kaolack met de dokter die zei dat ik weliswaar malariaparasieten in mijn bloed had maar niet genoeg om al malaria te heten, dus dan heb je griep en krijg je 5 soorten medicijnen tegen koorts en verkoudheid, voelde ik me op wat wazigheid weer ok.Maandag had ik opeens weer 40 graden koorts en dat vond ik toch niet een goed teken. Geen dokterop Carabane dus op naar Oussouye naar de dokter. Dus de volgende dag met de boot en de 7 place, ja aan een urgent dokterbezoek moet ik niet denken; naar Oussouye. Nee, de dokter die is er vandaag niet.. Ja, er is maar 1 dokter: kunnen jullie een andere keer terugkomen. Nee, er is geen stroom voor een malariatest want we hebben vandaag stroomuitval. Er is wel een verpleegkundige die kan je zien. Dus na mijn verhaal over koorts; malariaparasieten en zo meer stuurde ze me naar huis met nog meer paracetamol want het is gewoon de hitte. Maar op Carabane heb ik het vaak KOUD.. Voelde me niet bepaald geholpen, maar moest dan aanstaande maandag weer terugkomen. De dokter: nee zij hielp me nu. Terug op Carabane had ik de volgende avond weer koorts en na gelezen te hebben over malaria werd ik toch weer wat zenuwachtig dus gisteren op naar Ziguinchor. Dokter Yaya daar nam me gelukkig wat serieuzer dus test voor malaria of een bacteriele infectie en inderdaad: malaria tropica en bloedarmoede. Klinkt toch heel tropisch en exotisch, maar het rare is dat ik altijd een heel ander beeld had van malaria. Denk dan toch dat je hele dagen ijlend en zwetend op bed ligt al wartaal uitslaand. Momenten met malaria; want overdag voel ik me eigenlijk prima, wel heel moe en lui maar ik dacht dat dat gewoon de hitte en het eilandleven was. Maar toch wel heel moe en dat ijlen valt wel mee, hoewel Bouba soms denkt dat ik gek ben geworden: ik was nog nooit zo melig als met veertig graden koorts;ik heb behoorlijk hoofdpijn en die koorts s avonds was ook echt niet fijn, ik heb me 1 nacht een zwembad gezweet. Gelukkig heb ik nu medicijnen: na een kuurtje van drie dagen zou het helemaal genezen moeten zijn, hopelijk heb ik dan meer energie en dan kunnen ze ook testen of de bloedarmoede van de malaria komt of apart is.

Volgende week terug naar de dokter in Ziguinchor en Yaya is mijn held: misschien moet ik nog een klacht indienen tegen de zuster in Oussouye.... onbehandeld kan je toch doodgaan aan malaria tropica, misschien kan ik er een schadeclaim uitslepen of werkt dat alleen zo in Amerika of als je tot de politieke garde behoort met een hummer en een goede positie...

Mijn momenten met malaria zijn bijna over en die met de computer zeker, tijd om uit te rusten.

Liefs